Archiv článků
Dukla B: Škodovka nám ujela, vracíme se bez bodu
Redakce
Z Vítkovic si odvážíme tři body
Redakce
Filip Hašek: Na Dukle jsem spokojený
Na Dukle jsi na hostování z hostování, jak se toto subhostování zrodilo?
Já jsem si subohostování osobně zažil poprvé, ani jsem nevěděl, že taková možnost je. Po dohodě s vedením Bohemians jsem šel do Ružomberoku v červnu. Tam to po fotbalové stránce nevyšlo podle mých představ, protože já jsem tam přišel a trenér ani nevěděl, co hraji za post, nevěděl, ani jaký jsem typ hráče, nevěděl o mně nic, protože to byla dohoda majitelů klubů. Na jaře jsem v Bohemce neodehrál moc minut, protože jsem se trápil s dlouhodobějším chronickým zraněním. Z tohoto důvodu jsem se ocitl v Ružomberoku, kde jsem se měl za půl roku rozehrát, dostat se do formy a v zimě se vrátit do Bohemky, což se už nestane, protože z právního hlediska to není možné. Nelze hrát za více jak 2 týmy za sezónu. Táta se zkontaktoval s panem trenérem Skuhravým a pan Skuhravý můj příchod uvítal, protože zrovna odcházel Pablo González do Olomouce a přesně na tuhle pozici mu vypadl hráč. Byla to taková operace kulový blesk, kdy jsem ve čtvrtek večer odjížděl z Ružomberoku a v pátek dopoledne už jsem podepisoval smlouvu na Dukle o hostování. Takže se všechno událo hodně rychle. Ale já musím říct, že jsem v Dukle naprosto spokojený. Všechno si sedlo asi tak, jak mělo.
Jak si se zabydlel v dukelském A týmu?
Je to angažmá nad očekávání. Dukla se prezentuje fotbalem, který mi sedí. Ještě se samozřejmě musím sžít s jejím herním stylem, protože pro mě je to něco nového. Věřím, že můj výkon bude zápas od zápasu lepší a já se cítím lépe fyzicky i mentálně a věřím, že to bude jenom lepší. Zabydlel jsem se podle mě dobře. Je to tedy můj subjektivní pocit, kluků jsem se neptal, ale přijde mi, že jsme si sedli. V kabině není žádný hráč, se kterým bych si vyloženě nesedl. Jsme tam podle mě výborná parta. Kolektiv je asi jeden z nejlepších, co jsem v kariéře zažil, ne-li nejlepší. I v realizačním týmu jsou všichni přátelští a nekonfliktní. Myslím si, že je tam super atmosféra. Je to výborné rozvojové prostředí pro všechny hráče, kteří tam jsou.
Jak vzpomínáš na venkovní zápas v Sokolově, kde jsi vstřelil dva góly?
Na takovýhle zápas by asi každý hráč vzpomínal v dobrém, protože když dáte 2 góly a váš tým vyhraje, tak je to vždycky obrovský individuální úspěch. Myslím si, že jsem dal podruhé v životě v profesionální lize dva góly. Byl to dobrý start, protože v Sokolově jsem odehrál svůj třetí zápas za Duklu, a dát dva góly venku, když vyhrajete 3:2, tak je to určitě krásný zážitek. Jsem rád, že jsem góly pomohl týmu, protože pro nás byly tři body velmi důležité. My chceme samozřejmě postoupit a nejlépe z prvního místa, protože víme, že baráž může být hodně ošemetná. Takže jsem zato rád a věřím, že to nebyly moje poslední góly, co jsem za Duklu dal.
Jaké je to být synem otce – trenéra?
Obecně to má spíše nevýhody, než výhody. Fotbalové prostředí to vždycky vnímá, jakože to je protekce a že hraje na úkor někoho, protože je to synáček. I pro toho tátu trenéra je to samozřejmě nepříjemné, protože musí s vámi individuálně pracovat tak, aby s tím ten kolektiv neměl problém, fanoušci neměli problém, vedení nemělo problém, takže je vyvíjen veliký tlak na toho trenéra. Myslím si, že takové soužití v jednom klubu bych nikomu nedoporučoval. Vždycky jsou na vás vyšší nároky, jak od lidí, tak od toho trenéra a i od kluků. Musíte neustále potvrzovat, že jste tam právem a v tomhle věku, kdy vám je 20 a začínáte hrát ligu je to hrozně těžké, protože vy sám se v té lize rozkoukáváte a oťukáváte a už vlastně přebíráte, řekl bych, nepřiměřenou zodpovědnost. Mně osobně to úplně nesedělo, protože já radši hraji ve větším klidu. Tlak je jedna věc, ale tohle je jiný tlak, je to moc osobní. Přišlo mi to nepříjemné. Výhodu to mělo v tom, že si mě táta do Bohemky vytáhl, a kdyby si mě nevytáhl, tak nevím jaká by byla moje budoucnost, protože jiná příležitost jít do ligy by možná nemusela přijít. Táta mě znal, věřil mi, a tak si mě vytáhl. Ale celkově to má 90% nevýhod a 10% výhod.
V dalších zápasech zavítáme na hřiště Vítkovic a Chrudimi, co od těchto týmů očekáváš?
Jedeme dvakrát ven za sebou, což muže být nepříjemné v tom, že se cestuje. Skoro vždycky se hraje lépe doma než venku. My se nějak extrémně nepřipravujeme na soupeře, ale spíš se snažíme precizovat na herní způsob, který je založený na kombinační hře. Nepodřizujeme se soupeři a snažíme se jim naopak vnutit náš styl. Určitě tam nejedeme nic bránit. Do každého zápasu jdeme s tím, že chceme být dominantní na míči a každý zápas chceme vyhrávat. Určitě očekávám, že obě mužstva se budou snažit být pracovitá a kompaktní směrem dozadu. I když budeme hrát venku, tak si myslím, že s námi nebudou hrát úplně otevřený fotbal. Myslím si, že budou bránit, a my se je budeme snažit dobývat, což je vždycky složitější. Ale věřím, že máme dostatečně silný tým a typologii hráčů nato, abychom oba zápasy zvládli. A v tabulce by nám to určitě hodně pomohlo.
Redakce
U17: Na Julisce s Olympií HK s minimální efektivitou v zakončení
Redakce
U14: Elektrizující momenty
Redakce
V předehrávce 12. kola se představíme ve Vítkovicích
Městskému fotbalovému klubu Vítkovice se v letošní sezóně zatím příliš nedaří. Po jedenácti kolech mu patří 14. příčka a získal pouze 8 bodů, stejně jako předposlední Vlašim. Na poslední Sokolov má náskok pouhé dva body.
Hráči Vítkovic sbírají body spíše na domácím hřišti, kde dokázali prozatím dvakrát zvítězit a jednou zremizovat. V posledním domácím utkání porazili v 9. kole aktuálně poslední Sokolov, a udělali tak výrazný krok směrem ke zlepšení svého postavení v tabulce. Po kole osmém jim totiž patřila úplně poslední příčka. K výhře 4:0 přispěl především svými dvěma góly Buchvaldek. „Bylo cítit, že potřebujeme za každou cenu vyhrát. Řekli jsme si, že do toho dáme všechno a nemusí to být o kráse. Naštěstí se to zvládlo, navíc se skvělým výsledkem 4:0, konečně jsme udrželi vzadu nulu a podařilo se přidat i pěkné góly. Podle mě jsme všichni podali skvělý výkon a snad v tom budeme pokračovat,“ komentoval zápas vítkovický kanonýr Buchvaldek.
Jediný bod z venkovních utkání si svěřenci trenéra Balcárka přivezli z Ústí nad Labem. Vítkovice dokonce po prvním poločase vedly 1:0 zásluhou Ondřeje Chvěji, bod z Ústí je však pro ně velice cenný. „Bod bereme s pokorou, nehráli jsme tak ustrašeně, hráli jsme odvážně i směrem nahoru. Kluky jsem nabádal před zápasem k tomu, že v Ústí nad Labem můžeme uhrát více než bod a věřil jsem, že můžeme vyhrát. Inkasovali jsme ze standardní situace, s čímž máme dlouhodobý problém. Máme převážně hráče menšího vzrůstu, to se může stát. Poté se hra převalovala ze strany na stranu a čekalo se, kde padne gól. Ve finále bod pro obě strany je zasloužený,“ uvedl trenér Jiří Balcárek.
Ani v pohárových utkáních nepodali hráči Vítkovic přesvědčivé výkony. V prvním kole porazili účastníka MSFL Kroměříž až na penalty a ve druhém kole nestačili na třetiligový Hlučín.
V reprezentační pauze se Vítkovice utkaly v přátelském zápase s prvoligovým Baníkem Ostrava. Vítkovičtí odehráli vyrovnaný duel a prohráli 2:1.
Dukla je aktuálně na 2. místě tabulky F:NL. Na vedoucí Pardubice už po minulém kole ztrácí pouze dva body, protože lídr tabulky nezvládl derby s Hradcem Králové. Dejvický celek si naopak v minulém kole poradil s Prostějovem, který porazil 1:0. Svěřenci trenéra Skuhravého jsou navíc, spolu Hradcem, týmem s nejlepším útokem, na kontě mají už 23 branek.
Dukla do toho!